ObiOne.io Beta

نن د خواري کښو د نړيوالې ورځې په لړ کښې د کلي ټول خلک امين ماما يو پرورګرام له رابللي وو- ټولو ماشومانو وار په وار په سټېج د خپلو خواري کښو مياندو او پلارانو په کسبونو باندې رڼا واچوله او په دوي ئې ډېر فخر کولو- امين ماما د کلي خلک ولې رابللي وو؟

دا نظم د کور په حقله ليکلے شوے دے- په دې نظم کښې دا خودلي شوي دي چې د کور دننه ماحول څنګه وي- مور پلار، وروڼه خوېندې، نيا نيکۀ په يو کور کښې وسيږي- خپل خپلوان هم راځي- ماشومان په کښې لوبې کوي، څاوري هم په کښې وسيږي- ونې بوټي په کښې هم وي- ستاسو په کور کښې څو کمرې دي؟

د ماهير مرغۍ او ځناور ډېر خوښ وو- يوه ورځ ورته پيشو ګيله وکړه چې زما په کور سپي قبضه کړې ده- ماهير ټول ځناور راغونډ کړل او سپي ته ئې نصيحت وکړو خو سپي ونۀ منله- بيا ورته دوي داسې سبق وښودو چې سپے په خپلو کړو ډېر پښېمانه شو او د ټولو ځناورو نه ئې معافي وغوښتله- دې ټولو ځناورو او مرغيو سپي ته څنګه سبق وښودو-

د يو تکړه ماشوم قصه چې په بازار کښې د خپلې مور او خور نه په الغاؤ تلغاؤ کښې چرته بې درکه شي- يوه بوډۍ ښځه د هغۀ د تختولو کوشش هم کوي- خو ماشوم ته د مور او استاذ خبره ورياده شي چې د چرته نه ورک شئ هم هلته ځان واپس ورسوئ- ماشوم د خپلې مور او خور سره لاؤ شو؟

د يوې ماشومې پلوشې قصه، چې يوه مرغۍ په پنجره کښې بنديوانه وي او بيا هم ښه د اَرام ژوند کوي د هغې هم په زړه کښې راشي چې کاش هغه هم يوه مرغۍ وې- هغه په خپل خيال کښې يوه مرغۍ شي- خو ډېر زر ورته احساس وشي چې نه د مرغۍ د ژوند نه خو زما ژوند ښه دے- پلوشه په پنجره کښې بنديوانه مرغۍ اَزاده کړي او کۀ نه؟

په دې نظم کښې د خيالي سکول ذکر شوې دې چې که زما سکول په وريځو کښې وې يا مې سکول په ځنګلونو کښې وې يا زما سکول په اوبو کښې وې نو څومره خوند به ئې وو- خو اچانګ دا سوچ بدل شي او وايي چې دا چرته زما سکول دې نو هم دلته خوشحاله يو- د خيال او سوچ د بدلون دا وجه اوښايئ؟

په موجوده حالاتو او واقعاتو باندې ليکلے شوے يو ښکلے نظم، په خبرو خبرو کښې ماشومانو ته دا سبق ورکولے شوے دے چې هغوي ته د کور نه بهر کومې ستونزې رامخې ته کېږي نو هغوي له پکار دې چې خپل مور او پلار د داسې حالاتو او واقعاتو نه اړو مړو خبروي-

سالانه امتحانونه وشول- ټول ماشومان ډېر په خوشحالۍ سره سکول ته روان وو- د مس ناديه په وېنا ټولو ماشومانو د ځان سره د بوټو تخمونه يوړل- دغه تخمونه ئې د سکول په دوبچو کښې ښخ کړل او په تختو ئې ورسره خپل نومونه هم وليکل- ماشومان ولې ډېر خوشحاله وو؟

دا قصه د ماشومانو د سوچونو او د خوبونو د دنيا اکاسي کوي- د ډوډۍ خوراک نه پس باجي خپله ګوډه په الوتونکي صوفه کښې سېل له بوځي- صوفه په هوا روانه وي- په شنو شنو پټو، په دنګو دنګو غرونو، سيندونو او صحراګانو صوفه الوځي او په ښکلي ښکلي ځايونو کښې راکوزيږي- صوفه چې کورته راورسي نو څۀ چل وشي؟